Літургія Слова нагадвае нам, што мы павінны абудзіцца, каб у адноўленым духу з гатоўнасцю прыняць на сябе апостальскую адказнасць: “Настала ўжо пара, каб вы абудзіліся са сну, бо цяпер збаўленне бліжэй да нас, чым тады, калі мы паверылі. Ноч мінула, і наблізіўся дзень. Таму адкінем учынкі цемры і апранёмся ў зброю святла” (Рым 13, 11-12).
(…)
Бог хоча, каб мы былі адданымі, вернымі, чулымі, поўнымі любові. Ён хоча, каб мы былі святымі, каб былі цалкам Ягонымі.
З аднаго боку – пыха, пачуццёвасць, нуда і эгаізм, з іншага – любоў, адданасць, міласэрнасць, пакора, ахвярнасць, радасць. Ты павінен выбраць. Ты пакліканы да жыцця ў веры, надзеі і любові. У цябе няма права зніжаць планку і заставацца ў невыразнай шэрай адасобленнасці.
Аднойчы я бачыў арла, замкнутага ў жалезнай клетцы. Ён быў брудны, не меў паловы пёраў, трымаў у кіпцюрах кавалак мерцвячыны. Гледзячы на яго, я падумаў, што будзе чакаць мяне, калі я адмлўлюся ад дадзеннага мне Богам паклікання. Мне стала вельмі шкада самотную зняволеную птушку, народжаную для таго, каб высока лятаць і глядзець наўпрост на сонца. Мы здольныя ўзвысіцца да пакорных вяршыняў Божай любові і служэння кожнаму чалавеку. Для гэтага трэба, каб у душы не засталося ніводнага кутка, куды не магло б трапіць святло Езуса Хрыста. Мы павінны адкінуць усе клопаты, што аддаляюць нас ад Яго. І тады ў тваім розуме будзе Хрыстус, на тваіх вуснах будзе Хрыстус, у тваім сэрцы будзе Хрыстус, у тваіх справах будзе Хрыстус. Усё жыццё – сэрца і ўчынкі, розум і словы – будзе напоўнена Богам.
“Расплюшчыце вочы і падыміце галовы вашыя, бо набліжаецца адкупленне вашае” (Лк 21, 28), - чытаем мы ў Евангеллі. Анвэнт – гэта час надзеі. Увесь абшар нашага хрысціянскага паклікання, гэтая цэласнасць жыцця, стрыжнем якога з’яўляецца прысутнасць Бога, нашага Айца, можа і павінна стаць нашаю штодзённаю рэальнасцю.
Разам са мною прасі аб гэтым Найсвяцейшую Панну Марыю, уяўляючы, як Яна пражыла гэтыя месяцы, чакаючы нараджэння Сына. І Багародзіцца ўчыніць так, што ты станеш alter Christus, ipse Christus; другім Хрыстом, самім Хрыстом!
З кнігі святога Хосэмарыя Эскрывы «Хрыстус праходзіць побач»
