Узмоцненыя духоўнымі практыкаваннямі, якія адбыліся ў нашай парафіі, мы з радасцю распачалі непасрэдную падрыхтоўку нашай святыні да ўрачыстасцей Божага Нараджэння

«Абвяшчаю вам вялікую радасць: нарадзіўся сёння Збаўца, якім ёсць Хрыстус Пан» (Пар. Лк 2, 10-11).

Слова "вігілія" мае паходжанне ад лацінскага «vigiliare» і азначае начное чуванне. У каталіцкім Касцёле так называюць дні, якія папярэднічаюць найважнейшым святам. Але найчасцей гэтае слова мы звязваем з днём перад Божым Нараджэннем. Звычай вігілійнай вячэры з’явіўся ў Беларусі ў ХVІІІ стагоддзі.

Свята Божага Нараджэння ўсё бліжэй, і ўжо хутка малы Езус народзіцца ў нашых сэрцах. Толькі ад нас залежыць, як будуць выглядаць Яго народзіны. Будуць спакойныя і ціхія, у любові і прабачэнні ці мітуслівыя, у клопаце пра матэрыяльны дабрабыт? Час Адвэнту дадзены кожнаму чалавеку, каб падрыхтаваць сваё сэрца на сустрэчу з Богам. А для таго, каб правесці яго яшчэ лепш, нам дадзены рэкалекцыі – святы час!

Пасля пакорлівай малітвы, пасля дакладнага рахунку сумлення, шчырага жалю за грахі і моцнага пастанаўлення выправіцца можам спакойна наблізіцца на канфесіяналу, каб шчыра вызнаць свае грахі, выконваючы 4  і 5 умовы сакраманту пакаяння.

На пачатак перыяду Адвента да нас звяртаецца са сваім пасланнем Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі.

Упершыню пра Адвэнт як час падрыхтоўкі да Нараджэння Пана, а таксама да другога прыйсця Хрыста, ўзгадваецца ў гістарычных крыніцах IV ст. Адвэнт багаты на разнастайныя сімвалы і традыцыі.

Дарагія сябры! Ужо не «за гарамі» свята Божага Нараджэння і большасць з нас сядзе за Вігілійны стол. Аднак у гэты момант, веруючы чалавек, не можа забыць і пра тое, што дзесьці ў іншым мейсцы, ёсць людзі, якія  па тых ці іншых прычынах не могуць, падобна нам, радасна святкаваць вялікае свята Хрыстовага Нараджэння.

Знаходзімся ў самым цэнтры праблематыкі сакраманту пакаяння. Каб паяднацца з Богам, мала успомніць свае грахі, недастаткова проста шкадаваць за іх, але патрэбная яшчэ адна рэч – пастанова змяніць сваё жыццё, пастанова выправіцца.

Помнік ахвярам вайны ўсталявалі  ў пятніцу 23 лістапада, на шашы Вілейка-Маладзечна паміж прыпынкамі Гліннае і Даманава. Памятны знак з’явіўся дзякуючы намаганням гісторыка Уладзіміра Ліхадзедава, які пачаў распрацоўваць ідэю помніка яшчэ на пачатку лета.