23 лютага мы перажывалі вельмі радаснае спатканне з дапаможным біскупам Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі Юрыем Касабуцкім. І не проста спатканне… Мы мелі магчымасць маліцца разам падчас св. Імшы, якую цэлебраваў ксёндз біскуп. Яго візіт вярнуў нас ва ўспаміны, на 15 год назад, калі напрыканцы ўжо мінулага стагоддзя ў нашай парафіі пробашчам быў прызначаны малады святар – ксёндз Юрый Касабуцкі. Што праўда, зналі мы яго яшчэ раней. Будучы клерыкам Гродненскай духоўнай семінарыі, ён прыязджаў у наш касцёл разам з ксяндзом Эдмундам Даўгіловічам-Навіцкім, які ў той час спаўняў абавязкі пробашча нашай парафіі. Служыў кс. Юрый у нашым касцёле нядоўга, крыху менш двух год, са снежня 1997 года па верасень 1999 года, але памяць па сабе пакінуў добрую. Яго вельмі любілі дзеці. Старэйшыя адносіліся да яго з пашанай. Сёння з дапамогай фотаздымкаў хочацца ўспомніць тыя далёкія ўжо дні, калі цяперашні дапаможны біскуп быў яшчэ зусім маладым святаром. Але пачнём яшчэ з семінарыі.

 

 

• 
•  

 

На фотаздымку на фоне Гродненскай духоўнай семінарыі разам з кс. Эдмундам бачым, тады яшчэ клерыкаў, будучых святароў: братоў Бараўнёвых Юрыя і Сяргея, Уладзіміра Русака, Валянціна Станкевіча і будучага біскупа Юрыя Касабуцкага. Здымак зроблены амаль 20 год таму, у 1995 годзе.

 

• 
•  

 

У час навучання ў духоўнай семінарыі, канікулы і святы, будучы біскуп часта разам з кс. Эдмундам прыязджаў у нашу парафію, дамагаў пробашчу падчас цэлебрацыі св. Імшы. На гэтым фотаздымку дыяканы Юрый Касабуцкі і Сяргей Бараўнёў з кс. Эдмундам у нашым касцёле.

• 
• 
•  

 

Падчас першай св. Імшы з новым пробашчам.  6 снежня 1997 года.

 

• 
•  

 

Парафія вітае новага пробашча кс. Юрыя і дзякуе адыходзячаму –    кс. Эдмунду.

 

• 
•  

 

На св. Імшы прысутнічалі святары з вілейскага дыяканату. На гэтым здымку бачым таксама тагачаснага пробашча парафіі ў Касцяневічах святой памяці кс. Зыгмунта Абартуха.

Затым распачалося служэнне ў парафіі: штодзённая цэлебрацыя Эўхарыстыі, хросты, шлюбы, пахаванні, падрыхтоўка дзяцей да Першай Святой Камуніі. На жаль у архіве захавалася мала здымкаў таго перыяду. Змяшчаем некалькі, зробленых у 1998 і 1999 гадах .

 

• 
• 
• 
•  

 Адметны, 50-ты, шлюб і апошні, удзелены кс. Юрыем у нашай парафіі.

 

• 
•  

 

Час праляцеў вельмі хутка і ўжо кс. Юрый пакідае нас, каб працягваць вучобу ў Каталіцкім Універсітэце у Любліне. Гэты здымак зроблены пасля св. Імшы 18 верасня 1999 года, апошняй св.Імшы кс.Юрыя ўжо з новым пробашчам кс. Алегам Мурзічам. У гэты дзень кс.Юрый асвяціў  фрэску з выявай Езуса, нясучага крыж на гару Кальварыю, адноўленую  нашым парафіянінам – мастаком Эдуардам Мацюшонкам. На здымку сям’я Мацюшонкаў са святарамі. 

 

А зараз некалькі момантаў апошняй св. Імшы кс. Юрыя і першай у нашай парафіі кс. Алега.

 

• 
•  

 

На гэтым здымку, зробленым 18 верасня 1999 года  бачым маленькага міністранта Кірыла Бардонава. Тады яшчэ ніхто не здагадваўся, што гэта будучы святар.

 

• 
•  

 

Падчас гэтай св. Імшы дыяканскую паслугу спаўнялі  добра нам вядомы Аляксей Раманчук і Валянцін Станкевіч, бачым таксама  прысутнага кс. Пятра Пятрагу, тады яшчэ пробашча ў Красным.

 

Шчымлівыя моманты развітання:

 

• 
• 
•  

 

Дзеці дзякуюць кс. Юрыю за духоўную апеку над імі, за той час, які ён правёў разам імі.  Ім, малым дзецям, цяжка было зразумець Божую волю, чаму  той, каго яны палюбілі, з якім ім было так добра, павінен некуды выехаць. Парафіяне яшчэ памятаць, як трымаючыся сваімі маленькімі ручкамі за сутанну пробашча яны, развітваючыся, пралівалі горкія слёзкі. Так у верасні 1999 года перагарнулася чарговая старонка жыцця Юрыя Касабуцкага, нашага былога пробашча а сучаснага дапаможнага біскупа нашай дыяцэзіі. Будзем жа памятаць аб ім у сваіх малітвах і чакаць чарговых радасных сустрэч з ім.