Можна чакаць свята толькі ў бясконцых чэргах у крамах за падарункамі, у заклапочанасці пра святочны стол, у выбары самых смачных страў і прыгожых гірляндаў… І калі наша чаканне скончыцца толькі на гэтых матэрыяльных справах, то мы дачакаемся дня 25 снежня, але не сустрэнем Самага Галоўнага. Найперш трэба чакаць Езуса! Услухвацца ў Яго ціхія крокі, ачышчаць сваё сэрца і рыхтавацца да жывой сустрэчы з Уцелаўлёнай Любоўю…

Прапануем Вашай увазе два вершы польскага святара і паэта Яна Твардоўскага, якія могуць дапамагчы нам у чаканні і разважанні.

Чаканне

Паглядзі на сабаку каля крамы прывязанага

ён думае пра свайго гаспадара

і рвецца да яго

на дзвюх лапах яго чакае

гаспадар для яго і надворак і поле і лес і дом

вачыма за ім бяжыць

і сумуе хвастом

пацалуй яго ў лапу

бо ён вучыць як чакаць Пана Бога

Найбліжэй

Любоў Бога да цябе ў сардэчным лісце атрыманым

у словах зычэнняў на свята

у рэчах такіх важных што пра іх і помніць не варта

у тым хто пры табе падчас грыпу быў

у тым хто на споведзі грахі табе адпусціў

у дажджы што над вухам тваім зазваніў

у тым хто горбіцца табе забараніў

у сабаку што ногі табе лізаў

у сэрцы якое крычыць з крыжа

Са зборніку вершаў Яна Твардоўскага  “Разам з Табою” (пер. з польскай мовы Дануты Бічэль і Крыстыны Лялько).